Повеќето од нас се грижат што мислат другите за нас. Тоа можеме да го забележиме по нашата желба другите да мислат дека сме привлечни, до проверка колку „лајкови“ имаме на нашите статуси на Фејсбук. Постојано е докажано дека емоциите кај малите бебиња директно произлегуваат од однесувањето на луѓето околу нив.
Како што растеме, ние исто така учиме да ги разликуваме нашите мисли и емоции од оние на другите, но многу од нас продолжуваат да копнеат, па дури и да молат за позитивни афирмации од другите. Ова може да предизвика сериозен проблем кога станува збор за нашиот интегритет и среќа.
Етел Барет еднаш рече: „Би се грижеле многу помалку за тоа што мислат другите за нас ако сфатиме колку ретко тоа го прават“. Ништо не може да биде поблиску до вистината од ова. Заборавете што мислат сите за вас денес. Воопшто не размислуваат за вас. Обидете се да разберете како овој нивен поглед, како тие ве гледаат и го критикуваат секој ваш потег, е комплетен плод на вашата фантазија. Вашите внатрешни стравови и несигурности се тие што ја создаваат таа илузија. Проценете се и тоа е проблемот.
Не е важно што мислат другите за вас
Не е срамно да се носи облека што нема потпис на познат бренд…
Нема ништо лошо ако денес некому му го отворивме срцето и кажавме се што сме собрале низ годините…
Не си глуп ако погрешно напишеш реченица…
Не е точно дека заостануваш ако не си завршил факултет…
Исто така, не значи дека сте мрзливи ако сте дома без работа…
Има уште многу за набројување…
Срамота е да мислиш само на себе… Да се подбиваш со оние кои се осудени на поинаков живот…
Срамота е да оговарате и осудувате некого, а ние не го ни познаваме…
Срамота е да си добро облечен и да не знаеш да бидеш искрен…
Без разлика на целото богатство што го имаш… ако го немаш најважното и најчовечкото нешто во себе… Ти си ништо… Не е важно што мислат другите за тебе, туку што мислиш за себе . Што мислат е нивен проблем…
